Hoe koop ik een tweedehandsauto in Australië
Document acties
- Moeilijkheidsgraad: goed te doen
Benodigdheden
- Geld
- Rijbewijs
- Drang naar avontuur
Stappen
-
Koop een internationaal rijbewijs
Dat is in Australië verplicht. Datzelfde rijbewijs kun je trouwens ook in Nieuw-Zeeland en veel Aziatische landen gebruiken.
-
Struin rond, vraag rond
Je bent niet de enige die kiest voor vrijheid. Veel backpackers in Australië (ver)kopen een tweedehandsauto. Ze rijden er enkele maanden mee rond en bieden hun karretje na duizenden kilometers te hebben gereden weer te koop aan. Via flyers op prikborden in hostels en restaurants bijvoorbeeld. Zo'n verkoop betreft meestal de voltallige inboedel, want het gereedschap, de koelbox en veel van het campinggear zitten bij de prijs in. Maar waar zoek je naar een tweedehandsauto? Speur naar flyers op populaire locaties, naar advertenties in de krant, bezoek eens een automarkt (er zijn speciale voor backpackers) of ga naar de autoveiling en vraag rond.
Terugkoopgarantie
Ben je bang dat je - als je weer huiswaarts keert - met je tweedehandsbarrel blijft zitten? Bij sommige garages kun je auto's kopen met een terugkoopgarantie. Je spreekt dan een prijs af waarvoor de garagehouder hem weer van je koopt. Dit is meestal zo'n 40% van het aankoopbedrag. Mooie deal voor de handelaar in kwestie, maar je bent er wel vanaf.
Kooptips
- Koop een populair merk. Ford en Holden zijn veel verkochte merken. Het loont om naar deze auto's uit te kijken. Dankzij de voldoende reserve-onderdelen is panne meestal zo verholpen en niet zo schrikbarend duur.
- Neem de tijd om verschillende auto’s te bekijken
- Bekijk niet alleen de buiten- en binnenkant, maar zoek ook naar oliesporen onder de motorkap en onder de auto.
- Maak een lange testrit.
-
Check de reserve-onderdelen
Is er een sleepkabel, krik, toolset, reservelampen, jerrycans, reserveband? Zo niet, gebruik het gebrek hieraan tijdens het onderhandelen.
-
Koop geen auto met boetes
Bij het Register of Encumbered Vehicles (REVS) kun je checken of er nog openstaande boetes op het kenteken staan en of de auto niet gestolen is. Daarvoor heb je het registratienummer nodig. Je belt met de REVS in de staat waar je de auto koopt.
-
Check de overdrachtspapieren
Kloppen het motorbloknummer, chassisnummer en VIN (Vehicle Indentification Number) nummer op de overdrachtspapieren van de eigenaar?
-
Check de geldigheid van de REGO
Koop een auto die geregistreerd is: vraag de eigenaar naar het Registratie Certificaat / REGO en check de geldigheid. De REGO moet elk jaar betaald worden in de staat waar de auto geregistreerd staat. Met de REGO voldoe je aan de wegenbelasting en ben je WA-verzekerd.
Tip! De regels voor registratie verschillen per staat. Zo heb je bijna overal een pink slip (zie volgende stap) nodig, maar in West-Australië niet. Dat is fijn voor de eigenaar (scheelt in de kosten), maar jij hebt geen idee wat je koopt. Laat de auto daarom VOOR AANKOOP keuren. Dat kost je ongeveer 100 dollar, maar zo weet je tenminste wat je koopt. Nou ja, een beetje dan.
-
Koop een auto met pink slip
Bij de aankoop van een auto of voor het verlengen van de jaarlijkse registratie is in de meeste Australische staten een veiligheids- ofwel keuringsrapport (Road Worthy Certificate) verplicht. De keuring is vergelijkbaar met onze APK-keuring en als de auto is goedgekeurd, krijg je een pink slip (de roze kopie van het keuringsformulier). Met die pink slip ga je naar de RTA (dat is de registrerende instantie die zowat overal kantoren heeft). Bij de RTA betaal je de REGO (zie stap 6) voor het nieuwe jaar. Het Road Worthy Certificate (veiligheids-/keuringsrapport/pink slip) mag overigens niet ouder zijn dan één maand.
Groen licht bij pink (je kunt registreren), maar alarm als de eigenaar van de auto die je wilt kopen geen roze, maar een witte kopie (a white slip) van het keuringsformulier heeft. Er mankeert iets aan de auto en je kunt het ding pas registreren nadat het gerepareerd is.
-
Vraag om een ontvangstbewijs + registratiepapieren
Elke eigenaar heeft een ontvangstbewijs dat aantoont dat hij de auto zelf heeft gekocht.
Vraag ook naar de registratiepapieren en zorg ervoor dat de informatie overeenstemt met die op het veiligheidsrapport (de pink slip). Elke staat heeft andere regels voor registratie. Vraag daarnaar, zie ook stap 6.
-
Zet de auto op jouw naam
Dat doe je door de overschrijfpapieren in te vullen. Je kunt de auto alleen op naam laten zetten in de staat waar die geregistreerd staat. Een voorbeeld: draagt je nieuwe auto een kenteken uit Zuid-Australië en je koopt hem in West-Australië, dan heb je 14 dagen de tijd om hem in Zuid-Australië te laten registreren. Ben je te laat, dan betaal je een boete.
Om de auto over te laten schrijven op jouw naam heb je een proof of purchase nodig en twee identificatiepapieren (rijbewijs en paspoort). De RTA is de instantie waar je de eigendomsoverdracht moet melden. Je moet een verplichte verzekering (zit bij de REGO) en een geldig keuringsbewijs (pink slip) tonen.
TIP! Ga bij voorkeur samen met de verkoper naar het registratiekantoor (RTA).
-
Sluit een goede verzekering af
Een verzekering is, net als in Nederland, verplicht. De basisverzekering zit in Australië in de registratie. Maar sluit ook een third party property cover-verzekering af. Dat is een extra dekking die je beschermd tegen schade die jij veroorzaakt.
-
Rijd links
De Australiër rijdt links, het stuur zit aan de rechterkant, de versnellingspook zit links en de richtingaanwijzer zit op de plaats waar normaal de ruitenwisser zit. Dat is flink wennen. De eerste keren dat je linksaf slaat, zwiepen ook je ruitenwissers op en neer.
-
De Outback doorkruisen: lees over Martin's ervaringen
Drie volle maanden Outback. Samen met zijn vriendin kocht Martin Franken (45) enkele jaren geleden een tweedehands Ford Falcon in Darwin. Om mee te rijden en in te slapen. 17.000 km verderop en drie maanden later verkocht hij 'Fredje Falcon' in Kings Cross Carmarket in Sydney. De reis door de Outback was subliem. Een zeer speciale ervaring, misschien zelfs de mooiste ooit. Vijf vragen aan de reislustige chauffeur.
Hoe lang kostte het om een auto te vinden?
Martin: "Niet lang. De eerste avond in Darwin zagen we een blauwe Ford Falcon te koop staan. Voor 3000 dollar, inclusief campingspullen. Er stond een telefoonnummer bij, dat hebben we meteen gebeld en de volgende dag maakten we een testrit. Toen ik het aantal afgelegde kilometers op de kilometerteller zag, dacht ik eerst dat dat enorme getal het chassisnummer was. Maar de auto reed perfect en de Duitse backpacker die de auto verkocht was automonteur van beroep. Dat gaf veel vertrouwen, want zo iemand koopt geen rommel en pleegt goed onderhoud. Na de testrit waren we verkocht. We betaalden Rainer 2900 dollar, gingen met hem naar het registratiekantoor voor de overdracht en brachten hem de volgende dag naar de luchthaven."
Was het moeilijk om wegwijs te worden in autokoopland?
Martin: "Moeilijk niet, wel verwarrend. Pink slip, reregister, Road Worthy Certificate, Rego... Zoveel termen, we hadden geen idee. George, een vriendelijke Australier, maande ons zo snel mogelijk te vertrekken. 'Je hebt maar drie maanden de tijd en zo midden in het regenseizoen kom je geheid voor overspoelde wegen te staan', zei hij. Dat klonk best spannend. Eigenlijk hebben we blind op de adviezen van hem vertrouwd. Toen George hoorde van onze plannen om de versgekochte Ford Falcon in Sydney (New South Wales) te verkopen, raadde hij ons aan om de auto in West-Australië te laten registreren. 'Veel goedkoper en beter dan hier in Darwin (Northern Territory). Als je zorgt dat je binnen veertien dagen in Derby bent, krijg je de registratie probleemloos voor elkaar.' Zonder al teveel oponthoud moest dat lukken. Dolblij waren we. We hebben inkopen gedaan, een autoradio gekocht en zijn luidkeels zingend Darwin uitgereden. Op naar het grootse avontuur. We hadden een week uitgetrokken om een auto te kopen, maar waren na 48 uur al onderweg."
Waar heb je geslapen?
Martin: "In West- en Zuid-Australië sliepen we meestal aan de kant van de weg. Soms pakten we een camping. Hoe verder in de bewoonde wereld, hoe vaker, want dichtbij steden of campings mag je niet wild kamperen. Dat wild kamperen was te gek. Met de kippen op stok en bij het kraaien van de dag er weer uit. We leefden van zonsopgang tot zonsondergang, heel bijzonder. Om te douchen bezochten we meestal een camping of de publieke douches in de stad. Perfect hoe de Ozzies op deze vorm van reizen inspelen."
Wat vond je bijzonder aan de reis?
Martin: "Ach, er was zoveel. De schitterende natuur. De eindeloze wegen met bijna geen verkeer. Het rode zand, de kangoeroes, de roadtrains, de prachtige zonsondergangen, de onweersbuien of een hemel vol sterren. Dat vrijheidsgevoel was zo waanzinnig: muziekje aan, rustig rijden, uitstappen als je iets bijzonders ziet of als je een kop koffie wilt zetten. Meerdere keren stonden de wegen onder water. Om te testen of je er nog doorheen kunt en of er geen diepe kuilen in het wegdek zitten, moet je dan uitstappen en door het water waden. Best eng als je weet dat er - samen met het water - ook krokodillen buiten de oevers treden. Brr, ik had het daar niet op en ik was altijd blij dat ik weer in de auto zat. Ooit reden we met de auto door te hoog water. Als de motor het toen had begeven... Australie is echt bijzonder. Wat een land! Van geweldig (het eindeloze, de afwisseling, de Australische humor) tot irritant (de vliegen, de muggen en de zengende hitte)... Maar er zijn talloze redenen om het nog eens over te doen."
Heb je de auto ook weer verkocht?
Martin: "Na 17.000 kilometer te hebben gereden, kwamen we aan in Sydney. Daar hebben we acht dagen op de eerste verdieping van een parkeergarage gezeten (Kings Cross Carmarket) om 'Fredje Falcon' te verkopen. Het was lachen en zingen daar. Was er een auto verkocht, dan moest de verkoper bier kopen voor de hele garage. Er waren dagen bij dat er voor 11.00 uur al vijf wagens waren verkocht. Op dag acht was het onze beurt. We verkochten de Falcon voor 2250 dollar aan twee Israeliërs. Die dag moest ik aan Rainer denken, de Duitser van wie wij onze wagen hadden gekocht. Hij had zichtbaar moeite met het afscheid van zijn trouwe ijzeren metgezel. Wij ook. Drie maanden lang lief en leed delen in een auto schept toch een band. Belachelijk of niet, maar je gaat van zo'n brik houden."
Do's
- Neem lifters mee, zo deel je de kosten.
- Check regelmatig de olie, het koelwater, de banden.
- Reis met reserve jerrycans (benzine en water). Zeker als je tijdens het regenseizoen reist: het water treedt dan gemakkelijk buiten haar oevers en overspoelt wegen, waaronder wellicht de jouwe. Het kan gebeuren dat je urenlang (of zelfs dagen) stilstaat voor een wegversperring van wild water.
- Kampeer in ’t wild. Maar altijd op veilige afstand van de weg.
- Tank in de Outback bij elk benzinestation. Of informeer hoe ver het rijden is naar de volgende.
- Denk vooraf na in welke staat je de auto weer zult verkopen? Is dat dezelfde als waar je de auto hebt gekocht of een andere? Ga na of je plannen (bijvoorbeeld: kopen met een nummerbord van West-Australië, maar verkopen in New South Wales) budget- en verkooptechnisch gezien wel slim zijn.
- Koop in het laagseizoen, dan ben je goedkoper uit. Verkoop in het hoogseizoen, dan vang je meer geld voor je karretje (grote vraag, klein aanbod).
Don'ts
- Kangoeroes worden actief na de schemer, rij dus niet in het donker. Kun je niet anders, pas dan je snelheid aan en rij met een bullbar.
