Hoe start ik een echtscheidingsprocedure
Document acties
- Tijdshoeveelheid 30 dagen
- Moeilijkheidsgraad: goed te doen
Benodigdheden
- Je echtgenoot
- Vermogen tot compromissen sluiten
- Vastberadenheid
- Doorzettingsvermogen
Stappen
-
Bepaal hoe je wilt scheiden
Scheiden kan in Nederland op twee manieren. Voor beide vormen van scheiden geldt de voorwaarde dat jullie relatie duurzaam ontwricht moet zijn.
De meest gebruikelijke manier van scheiden is de echtscheiding, daarbij wordt het huwelijk definitief ontbonden. Maar het is ook mogelijk om een scheiding van tafel en bed aan te vragen. Deze vorm van scheiden wordt niet vaak meer gebruikt, maar kan uitkomst bieden als je om bijvoorbeeld religieuze, financiële of emotionele redenen wel getrouwd wilt blijven maar niet meer als echtpaar gezien wilt worden.
Ben je gescheiden van tafel en bed, dan mag je gaan samenwonen met iemand anders, maar je mag niet trouwen met een eventuele nieuwe geliefde. Verder gelden dezelfde voorwaarden, rechten en plichten als bij een echtscheiding. Een scheiding van tafel en bed duurt officieel drie jaar.
Wil je drie jaar nadat je van tafel en bed bent gescheiden alsnog een echtscheiding, dan kun je die zonder toestemming van je partner aanvragen. Je hoeft het je partner niet eens van tevoren te laten weten.Komen jullie er tijdens de scheiding van tafel en bed achter dat jullie toch samen verder willen, dan melden jullie dat bij de rechter en wordt de scheiding opgeheven. Daarna is het juridisch gezien alsof er niets gebeurd is: jullie huwelijk ‘herleeft’ dan, met alle voorwaarden en gevolgen die ook van toepassing waren voor de scheiding.
-
Neem een advocaat in de arm (of twee)
De juridische kant van scheiden begint met het zoeken van een advocaat. Die moet namelijk namens jou, of namens jullie beiden, een verzoekschrift bij de rechter indienen. Als jullie het allebei eens zijn met de beslissing om te gaan scheiden, kun je het af met een gezamenlijke advocaat. Het echtscheidingsverzoek wordt dan namens jullie beiden ingediend. Dit is de meeste eenvoudige gang van zaken, omdat jullie dan in goed overleg beslissingen kunnen nemen in plaats van overal om te ruziën. Deze scheidingsprocedure heet de gezamenlijke echtscheiding.
Wil je partner niet scheiden en jij wel, dan kunnen jullie beter allebei een eigen advocaat in de arm nemen. Jouw advocaat zal dan een verzoekschrift bij de rechter indienen namens jou. Je partner kan zich daar dan tegen verweren in een rechtszitting. Deze manier van scheiden wordt in de volksmond ook wel de ‘vechtscheiding’ genoemd, maar heet officieel de procedure op tegenspraak. Deze procedure kan jaren voortslepen. Jullie moeten het tenslotte nog eens worden over alle gevolgen van de scheiding. Denk aan de verdeling van de spullen, de zorg voor eventuele kinderen, alimentatie enzovoort. Dat kan lang duren als een van beide partners eigenlijk helemaal niet wil scheiden.
-
Stel een echtscheidingsconvenant op
Is er bij jullie sprake van een gezamenlijke echtscheiding, dan gaan jullie eerst een of meerdere gesprekken voeren met de advocaat om alle juridische gevolgen van de scheiding te bespreken. De advocaat geeft jullie advies over de mogelijkheden en jullie wederzijdse rechten en plichten. Jullie leggen de gemaakte afspraken vervolgens vast in een echtscheidingsconvenant.
Bij een procedure op tegenspraak begint de scheiding met een verzoekschrift namens de partner die wil scheiden. Het echtscheidingsconvenant wordt pas opgesteld op het moment dat beide partijen het eens geworden zijn. Dan is het convenant dus het sluitstuk van de procedure.
-
Stel een ouderschapsplan op
Hebben jullie kinderen die minderjarig zijn, dan moeten jullie naast een echtscheidingsconvenant ook een ouderschapsplan opstellen. Daarin leggen jullie afspraken vast over de manier waarop jullie de kinderen na de scheiding gezamenlijk willen opvoeden. In het plan moeten jullie in elk geval drie dingen regelen, namelijk de zorgverdeling, de kinderalimentatie en de manier waarop jullie als ouders informatie uitwisselen over jullie kinderen.
Het ouderschapsplan is wettelijk verplicht en is gebaseerd op drie uitgangspunten. Het eerste is dat kinderen recht hebben op gelijkwaardig ouderschap na de scheiding. Ouders zijn daarnaast verplicht om de ontwikkeling van de band van de kinderen met de andere ouder te bevorderen. Ten derde heeft de ouder die niet het gezag over de minderjarige kinderen uitoefent, niet alleen het recht op omgang met de kinderen, maar zelfs de verplichting om met ze om te gaan.
Ook voor het ouderschapsplan geldt dat het pas kan worden opgesteld als alle geschilpunten zijn opgelost. Dat kan veel onzekerheid geven, niet alleen voor jou en je partner, maar juist ook voor je kinderen.
-
Dien het verzoek in bij de rechter
Zodra alle stukken zijn opgesteld, gaat de advocaat het verzoekschrift indienen bij de rechtbank. De procedure is nu officieel gestart. Tot de rechter uitspraak doet, hoef je in juridisch opzicht even niets meer met je scheiding te doen en kun je je richten op de andere dingen die bij scheiden komen kijken. De rechter zal binnen vier tot zes weken uitspraak doen.
Je hoeft trouwens niet bang te zijn dat je verzoek zal worden afgewezen, de rechter kan je namelijk niet dwingen getrouwd te blijven. Je verzoek zal dus altijd worden toegewezen, ook als je partner niet wil scheiden.
Do's
- Duidelijk zijn tegen je partner en eventuele kinderen: dit is wat jij wilt, er is geen weg terug.
- De emoties die bij een scheiding komen kijken de ruimte bieden. Niet alleen die van jezelf, maar ook die van andere betrokkenen.
Don'ts
- Weigeren compromissen te sluiten. Beide partijen zullen waarschijnlijk water bij de wijn moeten doen om de scheiding soepel te laten verlopen.
